Gönül Kuşum

Üşürken ellerim, kilit vurdum üstüne rüzgârların sen dağların küskün ceylanı kaç mevsimle tanıştın, bozkır kaçamaklarında süslendim bulut giyislerinden şimdi, budanmış bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında acemiyim bilmiyorum çiçek açmayı bir martı havalanıyor Boğaz'ın üstünde kanatlarına mühür vurdum yas tutmuş ayrılıklar gibi unutulmuşum hangi gençliğimi yaşasam da kurtulsam şu yürek masallarımın kızgın alevinden. Gözlerindi uçtuğu martının kanatlarında Yeşil ve mavinin seviştiği bir kıyıda Sahilde öpüşen dalgalar düşerken aramıza İçimdeki hüzündü açan çiçekle. Geceler üşür, ağlaşırken gözlerim Devinir dururum, Dut rengi karanlık kıvrımlarında Hüzünler takılınca bir buluta Yağmurla yeşerir unutulmuş aşklarım Bir ömrün ölümle kalım arası Giyer rüzgârdan pelerinini, karışır maviliklere Sonsuza uzanan bir sevda içinde. Seni andım sen yokken, önce saçlarını okşadım, gözlerini maviye boyadım, denizler kıskansın diye sonra seni gizledim yalnızlığıma dalından yeni açmış iki gül, dikenler arasında doğan günle aşkı işler yapraklarına.